دردی بی صدا
پنجشنبه, ۵ آبان ۱۴۰۱، ۰۵:۰۵ ق.ظ
دردی بی صدا
دستی بی صدا
گلویمان را مدام خفه می کند
به کلاغ ها بگوئید
در انتهای خودکشی های مهربانی تنها ایستاده ایم
کافی ست بادی بوزد
و میان ازدحام سقوط ، گم شویم
خداحافظ هستی ام !
مرا ببخش ....
نتوانستم
بی خیالی را باد بگیرم