کسی باید بیاید

کسی باید بیاید ...
مثلا بابانوئلی که به فکرمان باشد
گوزن های از آسمان آمده
آرزوهای برآورده شده
اکنون وقتش است
وسط تابستان ، گرمای سوزان
کسی با گوزن هایش بیاید
بیاید و آرزوی ما را در کنار شومینه ی دلتنگی
شومینه ی نگرانی ...
شومینه دلهره و استرس ...
برآورده کند هر آنچه را که از درون بیداد می کند
کسی باید بیاید
اینجا هر روز کسی می میرد
هر روز کسی می گرید
هر روز کسی نگران تر از دیروز
منتظر فردایی پر از دلهره است
کسی باید بیاید

#رعنا_ابراهیمی_فرد
#رعناابرا

@ranaebrahimifard_

#در_خانه_بمانیم

من با تو خوشبخت ترینم

وقتی معنی نگاه هایم را بهتر از من می فهمی

من با تو خوشبخت ترینم

وقتی بیشتر از خودم به آرامش ام فکر می کنی

وقتی احوال لب‌هایم...

بزرگترین دغدغه ی فکری ات است

وقتی دستهایم را برای رفتن به روشنایی

ول نمی کنی

من با تو خوشبخت ترینم ...

بگذار اهالی شهر زیر نور عشق

حرف هایم را برای نسلی دیگر تکرار کنند

من با تو خوشبخت ترینم

 

#رعنا_ابراهیمی_فرد

@ranaebrahimifard_

نگران از هم پاشیده شدن...

نگران از هم پاشیده شدن اوضاع نباشید

دست و پایتان را گم نکنید

تپش قلبتان را کنترل کنید

افکارتان را منسجم تر سازید

وقتی اوضاع از هم می پاشد

واقعا فرصتی است که ما دوباره خود را بسازیم

نفسی تازه کنیم

و بزرگتر و بهتر و قوی تر از دیروز به زندگی

برگردیم

#رعنا_ابراهیمی_فرد

@ranaebrahimifard_

هوا چه غریبانه تاریک است

ای مظلوم همیشگی... 

 

مظلومیت مهتاب را...

در آینه ی تاریکی آب چگونه خواهی دید

مگر نه اینکه... 

آینه آواز خود را صبح دمان می خواند

آیا سکوت تاریکی در واژه ی آینه پیدا نیست!؟ 

ای کاش می رفتیم

ای کاش...

تا اوج صدا و هیجان پیش می رفتیم

تا سکوت زاویه را... 

در مقابل آب احساس نکنیم

تا تاریکی زیستن را... 

در دایره ی هستی

نبینیم و نگرییم و نگوییم آه.... 

 

چگونه سلامی به آفتاب خواهیم داد

مگر نه اینکه... 

طلوع را فراموش کرده ایم 

دل ما همیشه می خواهد 

کسی ما را به خاطر بسپارد

 

به خاطرم بسپارید 

تا نشانی گلهای سرخ را دریابم

به خاطرم بسپارید

تا رنگ های زیبای طبیعت را

از میان حقیقت های لاپوشالی شده دریابم

#رعنا_ابراهیمی_فرد

#رعناابرا

@ranaebrahimifard_

 برشی از شعربلند
#هوا_چه_غریبانه_تاریک_است

معجزه خودت هستی

منتظر چه معجزه ای هستی!؟

معجزه خودت هستی

وقتی زیر پل شکست هایت متوقف نمی شوی

وقتی پاهایت از ادامه دادن خسته نمی شود

آن زمان که مایوس شده ای

آن زمان که احساس بی کسی کرده ای

و تمام دنیا روی سرت خراب شده است

معجزه خودت هستی وقتی در اوج ناباوری

پله های پیروزی را با پاهای خسته از زندگی 

قدم می زنی ...

رعنا ابراهیمی فرد

@ranaebrahimifard_

 

می خواهم مست شوم ...

 مثل روزهای پرخنده ای که صدای خنده هامان

درو دیوار

همسایه را به لرزه در می آورد

می خواهم مست شوم مثل ان روزهایی که از

صبح تا شب خانه

بازی می کردیم و هیچ خسته نمیشدیم

می خواهم  مست شوم مثل ان روزهایی که صدای

زنگ ساعت

نخورده از خواب بیدار میشدیم و حتی روزهای

جمعه هم بر

حسب عادت لباس مدرسه را می پوشیدیم و به

راه می افتادیم و

 

نصف راه یادمان می افتاد که امروز جمعه است

 

می خواهم مست شوم مثل ان روزهایی که هم

شاگرد اول

بودیم هم آنقدر شور بازی داشتیم که برای کش

بازی در حیاط

مدرسه به بهانه آب خوردن از معلم اجازه می

گرفتیم

آنقدر مست بودیم ، انقدر بچه بودیم که خبر

نداشتیم ناظم از

پنجره ما را خواهد دید

یعنی عاشق بودیم عاشق کش بازی که بارها از

جایی که پاره

میشد گره اش می زدیم و به بازی ادامه می دادیم

می خواهم مست شوم مثل روزهایی که در مدرسه

صف می

کشیدیم و منتظر می ماندیم تا ببینیم برای گرفتن

کارت های صد

آفرین و هزار آفرین اسم کداممان را صدا می زنند

می خواهم مست شوم مثل آن روزهایی که تنها

دردمان چگونه

گرفتن روزه های کله گنجشکی بود

 

می خواهم مست شوم ...

نمی خواهم اندوه را بشناسم که اشک هایم را

بادلیل و بی دلیل

 

روانه صورتم سازد

می خواهم مست شوم از همان مست هایی که

روزهای بد نتواند

 

مرا از پا دراورد

که روزهای سخت از دست و پنجه نرم کردن با من

بترسد

و گریزان شود  از ریش خندهایی که قرار است به

رویش بزنم

می خواهم مست شوم و کمی  رفیق بازی کنم با

روزهای خوب

#رعناابرا
#رعنا_ابراهیمی_فرد

 

 

چه سخت گذشت

شاید تاوانش را داده ام
تاوان نگاههای سربه زیر دختری جوان را
تاوان قلبهای ندانسته مچاله شده را
تاوان قلبهایی که شاید هنوز هم عاشق هستند
اما او من بودم که باید انتخاب می کردم
و من فقط یک نفر بودم
و قلبم درگیر شاهزاده ی مجهولی بود
که باید با اسب سپید می آمد
اما هنوز نیامده بود ...
و من سر به زیر بودم ، آنقدر سربه زیر ...
که قلبی را که سالها درگیرم بود را نمی دیدم
اکنون که مزه عشق را چشیده ام
می گویم : چه سخت گذشت شب ها و روزها
برای کسانی که به امید نگاهی ، نیم نگاهی
سالها سر راهم سبز می شدند

#رعناابرا
#رعنا_ابراهیمی_فرد

ranaebrahimifard@

پنجره را بگشا

پنجره را بگشا بر روی تمام خوبی ها

کینه ها را فراموش کن

قلبت را کمی به آرامش دعوت کن

ببخش کسی را که دلت را شکست

ببخش دستی را که سیلی محکمی بر صورتت زد

زمین گاهی تهی شدن می خواهد

گاهی لم دادن دلش می خواهد

و گاهی بخشیدن ...

زمین را با دلی آکنده از درد و غم و کینه

سنگینی نکن

بگذار قلبت سبک بال ...

مهمانی زمین را به آخر برساند

و مهربانی جشنی باشد برایش

تا انسانها را هرگز فراموش نکند

#رعناابرا
#رعنا_ابراهیمی_فرد

ranaebrahimifard@

 

مصمم باش

خیلی ها می خواهند...

با کفش هایی که پوشیده ای راه بروند

می خواهند در صندلی که نشسته ای

بنشینند

در جاده ای که قدم می زنی...

قدم بزنند

می خواهند لبخندت روی لبانت نباشد

بشکنی در خود و گردابی درست کنی

با اشک هایت

می خواهند تو را با دستهایشان

در باتلاقی که خودشان گیر کرده اند

بشکنند

اما تو مصمم باش...

تو راه خودت را برو

و اعتنا نکن به تمام حسود چشمهایی

که نمی توانند موفقیت ات را ببینند

 

#رعناابرا
#رعنا_ابراهیمی_فرد

 ranaebrahimifard@

 

کمی دیوانگی کن

خوب من...

چه اشکالی دارد کمی دیوانگی کنیم

چه اشکالی دارد از چیزهای کوچک لذت ببریم

چه اشکالی دارد گاهی بی بهانه بخندیم

اوج بگیریم در بین اندوه ها و زانوی غم بغل گرفتن ها

قهقهه سردهیم ...

انگار چیزی برای غصه خوردن نیست

چه اشکالی دارد آغوش یار را...

با منطق های اجباری امان تبدیل به پادگان نکنیم

گاهی دیوانگی لازم است

تا قرص بی خیالی را هر سه وعده نوش جان کنیم

بی بهانه بخندیم...

چه اشکالی دارد به جای باغ ...

از حیات یک اداره سیب بچینیم

چه لذتی دارد این سیب چیدن ها

در کوله پشتی های دانشجویی

همین دیوانگی هاست که خاطره می سازد

و چه چیزی زیباتر از این خاطره ها

که وقتی یادشان می کنی

لبخند ناخواسته مهمان لبانت باشد

رها کن غصه را...

مگر ماندن ما در این دنیا ابدی ست؟

کمی دیوانگی کن...

برای دلی که رنگش از اندوه پریده است

#رعناابرا
#رعنا_ابراهیمی_فرد

ranaebrahimifard@